In Lust & Leven schrijft Veron Lust over zijn lust en leven: Ultralopen en ontwikkelingshulp.

September 2021: ik ben nog steeds aan het nagenieten van de Olympische Spelen, jullie ook? Wat was het fijn dat de Spelen toch doorgingen en dat het een geweldig historisch feest werd voor onze sport.

Atletiek, de moeder der sporten, mooi uitgebeeld door o.a. onze zilveren marathonloper Abdi Nageeye, die zijn Belgische vriend Bashir Abdi aan het brons hielp. Zilver op een Olympische marathon; ik moest meteen denken aan Moskou 1980 toen Gerard Nijboer zilver haalde, en ik als jochie van 17 jaar zijn gezicht zag vol lijden en vreugde....dat wilde ik ook! De Spelen heb ik nooit gehaald. Ik heb er wel over gedroomd, en er lang naar gestreefd door o.a. iedere dag te trainen, maar met te weinig talent kom je er niet.
Na Nijboer nu dus Abdi en net als 41 jaar geleden zat ik met kippenvel voor de tv.

De zomer is alweer echt begonnen en positiever dan vorig jaar: door de vaccinaties en goed oppassen, gaat het qua corona beter!
Persoonlijk is het voor mij allemaal meegevallen. Ik heb iedere dag lekker kunnen hardlopen. Collega’s, vrienden, buren, sommigen kregen corona, maar gelukkig niet te erg. Helaas kan niet iedereen dat zeggen.

Een triest begin dit keer: in februari overleed plotseling onze Bob Mulder. Oudere leden en lezers onder ons weten hoe lang Bob actief is geweest voor Nea en hoeveel hij voor onze vereniging heeft gedaan. Bob kwam halverwege de jaren tachtig bij Nea. In eerste instantie was dat als barman, samen met wijlen Rini Andreoli en Ger Rozema. De drie musketiers achter de bar, waar toen nog gerookt mocht worden en alcohol kon worden genuttigd.

Ook waren er toen wel eens spontane atletiekfeestjes in de toen al kleine knusse kantine. Na veertig jaar is de ruimte nog hetzelfde. Ik weet nog de maandagavondtrainingen met o.a. Hans Bloemendaal, Ronald Langendam, Edje den Bak en av Edam-lid Paul Kraakman. Na een pittige training namen we plaats aan de bar, met toen nog een biertap. Gezellig met Bob ouwenelen, ook dat kon Bob goed (en ik toen ook al).